‘Ik begrijp tot mijn schrik en verontrusting nu hoe eenvoudig het is om in slaap te worden gesust door de traagheid aller dingen en om slaapwandelend naar een dictatuur geleid te worden’
Geen van deze maatregelen treft mij persoonlijk. De zon schijnt, de pasta is perfect al dente en het is angstaanjagend eenvoudig om te negeren dat de democratie langzaam maar zeker ontmanteld wordt.
Goed artikel van Leonard Pfeiffer over hoe traagjes de vrijheid wordt ontmanteld, gelijk onze verzorgingsstaat onder Rutte. Wij zijn langzaam gaarkokende kikkers die in het volgende pannetje springen wat beloofd wordt dat het pannetje naast ons, met vreemdelingen, nog iets harder aan de kook wordt gebracht dan ons eigen.
Maarja, wat doe je er tegen? Stemmen doe ik, maar dat haalt niks uit. Demonstreren is alleen voor mensen die ontevereden met hun werk zijn (en dus vanuit een vakbond demonstreren) of werkloos zijn. Ik moet gewoon werken op demonstratiedagen.
Alle beetjes helpen. Bewustzijn verspreiden, wat meer praten met mensen, of gewoon alleen maar wat vrolijker zijn tegen anderen.
Elk verzet, maakt niet uit hoe klein.
Ik had geen idee dat ze in Italië ook de media proberen in te perken. Zonder vrije pers kan je toch nooit een eerlijke en vrije samenleving hanteren?
De kabinetsformatie hier blijft ook spannend… de PVV komt echt nog wel terug op hun extreme standpunten die nu opzij gelegd worden voor het onderhandelen.
Zeer mooi geschreven. Met Putin was het ook ‘ja maar het is nu beter dan in soviet tijd, zo erg is die man niet’ onder alle oudjes / boomers, en kijk eens waar het nu is. Het is erg deprimerend dat men niet doorheeft dat persvrijheid echt niet zo vanzelfsprekend is.
Zoals Micha Wertheim zei (oudejaarsconference is een aanrader als je die nog niet hebt gezien): als rijke, witte, heterosexuele, niet-islamitische man, valt het allemaal best wel mee.